spór II
spieranie się z kimś
Cóż by to o tym starzy mówili myśliwi, Widząc, że w tylu szlachty, w tylu panów gronie Mają sądzić się spory o charcim ogonie (I) Takie były zabawy, spory w one lata Śród cichej wsi litewskiej (I) Rozmawiali przyjaźnie, jak ludzie honoru Idąc na rozstrzygnienie śmiertelnego sporu (II) pomiędzy dwoma Rozprawami wszczęło się dziesięć rozgoworów, Anegdot, opowiadań, i na koniec sporów (II). Słowo wiatr, w sporach słównych nigdy nie masz końca (II)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Komunikacja interpersonalna